Kenan Başaran - “Velev ki” etrafımda minik minik çocuklar toplanmış ve ben onlara bir “hikâye” anlatıyorum; topların “sürtündüğü”, okların “teğet geçti”ği türünden bir masal...
Hani yani “Bamsı Beyrek”ciğim, diyeceğim odur ki, bazı şampiyonluklar bazı takımları nasıl teğet geçti, bazı kimseler kime ne kadar sürtündü, onu anlatacağım.
Anlatacağım bu hikâye kimine çok gerçek, kimine göre ise hakkaten “hikâye” gibi gelecektir!...
Bundan tam 16 sezon önce... Ortasından koca bir deniz geçen İstanbul’un Avrupa yanına düşen topraklarda iki takım “amansız” bir şampiyonluk yarışı veriyordu. 1992-93 sezonuydu ve o sezon, şampiyon olan takımdan ziyade, kaybeden takımın adıyla anılır oldu daha çok. O sezonu averajla ikinci sırada bitirip şampiyonluğu kaybeden takımın adı Beşiktaş’tı...
Şampiyon olsaydı lig tarihinde bir ilki daha gerçekleştirip; “4 sene üst üste şampiyon” olan ilk takım olacaktı...
Ama Beşiktaş’ın kaçırdığı bu unvanı Galatasaray kazanacaktı, daha sonra. Sarı-kırmızılı kulüp, 1996-2000 döneminde 4 kez üst üste şampiyon oluyor ve o gün bugündür de tribünlerinin dilinden “Üst üste 4 sene şampiyon olduk, Avrupa’nın kralı olduk...” şarkısı düşmüyordu...
Oysa bu şarkıyı bugün Beşiktaşlılar söylüyor olabilirlerdi, eğer 1992-93’te şampiyonluğu son haftada averajla Galatasaray’a kaybetmeselerdi.
Ne var ki o sezon şampiyonluk kaybetmek değil de kaybetme biçimi daha çok koymuştu siyah-beyazlı gönüldaşlara. Çünkü son hafta Beşiktaş, İstanbul’da 1-0 yenik duruma düştüğü maçta Başkent Ankara’nın güzide temsilcisi Gençlerbirliği’ni 3-1 yenerken, aynı saatlerde başkentin göbeğinde Galatasaray, Ankaragücü’nü 8-0 ile geçiyordu...
Futbolda her şey olabilirdi ama bu kadarı galiba biraz fazlaydı...
Kanunlar, alimler, otoriteler kim ne derse desin o gün vicdanın bize söylediği buydu...
O gün Galatasaray Futbol Şubesi’nin koltuğunda Adnan Polat oturuyordu!
1992-93 sezonundan sonra “4 sene üst üste şampiyon olduk...” şarkısını söyleyeceklerine “8-0’ı unutmadık, unutmayacağız...” şarkısını dillerine doluyorlardı Kartallar... Önümüzdeki haftalarda İnönü’de oynanacak derbide de tekrarlanacaktır muhakkak; Galatasaray Başkanı Adnan Polat da geldiğinde!...
“Evvel zaman içinden”den 3 yıl evveline gelelim “Bamsı Beyrekciğim”!
2006 sezonunda Beşiktaş Başkanı Yıldırım Demirören, Adnan Polat ile bir dostluk yemeği yiyip, “Galatasaray’ın şampiyon olmasını istiyorum” demiştir. Oysa “hak eden kazansın” demesi gerekiyordu başkanın, çünkü Beşiktaş töresi bunu buyururdu!
Taraftarları sesleri yettiğince bağırıp çağırdılar tribünden, başkanlarının bu arzusuna karşı. Galatasaray maçında da futbolcuların büyük çoğunluğu canla başla mücadele eder ama “bazısı” rakip 6 pasın oralardan dahi kendi kalecisine geri pas yapar neredeyse! Maç nihayete erdiğinde “Bamsı Beyrek”, son saniyede gelen golle Beşiktaş 2-1 yenilir. Hasan Kabze’nin son saniye golü Galatasaray’a şampiyonluk, Beşiktaş’a ise “ithamlar” yolunu açmıştır!
3 yıl evvelinden bugüne gelelim “Bamsı Beyrek”!
Bugün Beşiktaş, Sivasspor ile şampiyonluk yolunda yarışıyor. Matematiksel olmasa da “kafa olarak” şampiyonluktan koptuğu izlenimi veren Galatasaray, evinde doğru düzgün pozisyon bulamadan Fenerbahçe ile berabere kaldı. Tribünleri yıkılma tehlikesi geçirdi, futbolcuları rakiple karakolluk oldu ve takım şampiyonluk yarışının iyice uzağına düştü. Peki, Adnan Polat maç sonrası ne dedi? “Beşiktaş’ın şampiyon olmasını istiyorum” mu dedi? Bilakis.
Adnan Polat, “Tezgâh kurulmuş. Fenerbahçe ile bizi ligden düşürdüler” diyerek, Beşiktaş ve Sivasspor’un mücadelesinin önüne koca bir “taş” koydu. Ama bu taş ille de Beşiktaş’ı yaralar. Hele ki Yıldırım Demirören’i.
Sayın Demirören, “dostu” Adnan Bey’in bu açıklamasını dinlediğinde veya okuduğunda 2006 yılına geri gitti mi? Fayda etmese de bir pişmanlık duydu mu?
Gelelim bugünden yıllar sonrası olacak olanlara “Bamsı Beyrek”...
“...Yıllar sonra Aruz, Bamsı Beyrek’i obasına dostça çağırır. Ancak ona pusu kurmuştur ve onu yakalatıp sağ kolunu keser…”
kenanbasaran@birgun.net / 11:36 18 Nisan 2009Hani yani “Bamsı Beyrek”ciğim, diyeceğim odur ki, bazı şampiyonluklar bazı takımları nasıl teğet geçti, bazı kimseler kime ne kadar sürtündü, onu anlatacağım.
Anlatacağım bu hikâye kimine çok gerçek, kimine göre ise hakkaten “hikâye” gibi gelecektir!...
Bundan tam 16 sezon önce... Ortasından koca bir deniz geçen İstanbul’un Avrupa yanına düşen topraklarda iki takım “amansız” bir şampiyonluk yarışı veriyordu. 1992-93 sezonuydu ve o sezon, şampiyon olan takımdan ziyade, kaybeden takımın adıyla anılır oldu daha çok. O sezonu averajla ikinci sırada bitirip şampiyonluğu kaybeden takımın adı Beşiktaş’tı...
Şampiyon olsaydı lig tarihinde bir ilki daha gerçekleştirip; “4 sene üst üste şampiyon” olan ilk takım olacaktı...
Ama Beşiktaş’ın kaçırdığı bu unvanı Galatasaray kazanacaktı, daha sonra. Sarı-kırmızılı kulüp, 1996-2000 döneminde 4 kez üst üste şampiyon oluyor ve o gün bugündür de tribünlerinin dilinden “Üst üste 4 sene şampiyon olduk, Avrupa’nın kralı olduk...” şarkısı düşmüyordu...
Oysa bu şarkıyı bugün Beşiktaşlılar söylüyor olabilirlerdi, eğer 1992-93’te şampiyonluğu son haftada averajla Galatasaray’a kaybetmeselerdi.
Ne var ki o sezon şampiyonluk kaybetmek değil de kaybetme biçimi daha çok koymuştu siyah-beyazlı gönüldaşlara. Çünkü son hafta Beşiktaş, İstanbul’da 1-0 yenik duruma düştüğü maçta Başkent Ankara’nın güzide temsilcisi Gençlerbirliği’ni 3-1 yenerken, aynı saatlerde başkentin göbeğinde Galatasaray, Ankaragücü’nü 8-0 ile geçiyordu...
Futbolda her şey olabilirdi ama bu kadarı galiba biraz fazlaydı...
Kanunlar, alimler, otoriteler kim ne derse desin o gün vicdanın bize söylediği buydu...
O gün Galatasaray Futbol Şubesi’nin koltuğunda Adnan Polat oturuyordu!
1992-93 sezonundan sonra “4 sene üst üste şampiyon olduk...” şarkısını söyleyeceklerine “8-0’ı unutmadık, unutmayacağız...” şarkısını dillerine doluyorlardı Kartallar... Önümüzdeki haftalarda İnönü’de oynanacak derbide de tekrarlanacaktır muhakkak; Galatasaray Başkanı Adnan Polat da geldiğinde!...
“Evvel zaman içinden”den 3 yıl evveline gelelim “Bamsı Beyrekciğim”!
2006 sezonunda Beşiktaş Başkanı Yıldırım Demirören, Adnan Polat ile bir dostluk yemeği yiyip, “Galatasaray’ın şampiyon olmasını istiyorum” demiştir. Oysa “hak eden kazansın” demesi gerekiyordu başkanın, çünkü Beşiktaş töresi bunu buyururdu!
Taraftarları sesleri yettiğince bağırıp çağırdılar tribünden, başkanlarının bu arzusuna karşı. Galatasaray maçında da futbolcuların büyük çoğunluğu canla başla mücadele eder ama “bazısı” rakip 6 pasın oralardan dahi kendi kalecisine geri pas yapar neredeyse! Maç nihayete erdiğinde “Bamsı Beyrek”, son saniyede gelen golle Beşiktaş 2-1 yenilir. Hasan Kabze’nin son saniye golü Galatasaray’a şampiyonluk, Beşiktaş’a ise “ithamlar” yolunu açmıştır!
3 yıl evvelinden bugüne gelelim “Bamsı Beyrek”!
Bugün Beşiktaş, Sivasspor ile şampiyonluk yolunda yarışıyor. Matematiksel olmasa da “kafa olarak” şampiyonluktan koptuğu izlenimi veren Galatasaray, evinde doğru düzgün pozisyon bulamadan Fenerbahçe ile berabere kaldı. Tribünleri yıkılma tehlikesi geçirdi, futbolcuları rakiple karakolluk oldu ve takım şampiyonluk yarışının iyice uzağına düştü. Peki, Adnan Polat maç sonrası ne dedi? “Beşiktaş’ın şampiyon olmasını istiyorum” mu dedi? Bilakis.
Adnan Polat, “Tezgâh kurulmuş. Fenerbahçe ile bizi ligden düşürdüler” diyerek, Beşiktaş ve Sivasspor’un mücadelesinin önüne koca bir “taş” koydu. Ama bu taş ille de Beşiktaş’ı yaralar. Hele ki Yıldırım Demirören’i.
Sayın Demirören, “dostu” Adnan Bey’in bu açıklamasını dinlediğinde veya okuduğunda 2006 yılına geri gitti mi? Fayda etmese de bir pişmanlık duydu mu?
Gelelim bugünden yıllar sonrası olacak olanlara “Bamsı Beyrek”...
“...Yıllar sonra Aruz, Bamsı Beyrek’i obasına dostça çağırır. Ancak ona pusu kurmuştur ve onu yakalatıp sağ kolunu keser…”
http://www.birgun.net/writer_index.php?category_code=1186995432&news_code=1240043760&year=2009&month=04&day=18
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder